Paulina Chmiel: Na jakiej zasadzie dobierany jest skład Mistrzostw Polski w Sporcie Pożarniczym i jak się Pan znalazł w tym gronie?

Paweł Ruszel: Skład Kadry Wojewódzkiej, która pojedzie na Mistrzostwa Polski wybiera trener kadry asp. sztab. Marek Olejarz. Kadra, czyli 10 osób, jest wybierana po Mistrzostwach Województwa spośród najlepszych zawodników, którzy zajęli czołowe miejsca na tych właśnie zawodach w konkurencjach indywidualnych - wspinanie na 3 piętro wspinalni przy użyciu drabiny hakowej oraz pożarniczy tor przeszkód 100m z przeszkodami.

Paulina Chmiel: Jak się przygotowujecie do zawodów, kiedy i gdzie ćwiczycie i ile czasu na to poświęcacie?

Paweł Ruszel: Ja osobiście i pewnie każdy z naszej kadry, ćwiczę indywidualnie praktycznie przez cały rok. Zima - ćwiczenia na siłowni oraz bieganie, aby zrobić tak zwaną siłę biegową. Wiosna, lato i jesień - treningi sprinterskie oraz siłownia w miarę potrzeb w czasie wolnym. A na służbie, w jednostkach, w których pracujemy, ćwiczymy na wspinalni wychodzenie po drabinie. Wychodzi tego około 5 godzin tygodniowo. Dwa razy w roku, w zimie oraz przed Mistrzostwami Polski, mamy zgrupowania kilkudniowe, podczas których spotyka się kadra z wcześniejszego roku i wspólnie ćwiczymy wszystkie konkurencję.

Paulina Chmiel: Czy brał Pan udział we wcześniejszych edycjach zawodów?

Paweł Ruszel: Tak. Na Mistrzostwach Polski byłem w roku 2010 oraz 2011 gdy byłem jeszcze kadetem w Szkole Aspirantów PSP w Krakowie, ale wtedy byłem jeszcze słaby i ani ja, ani nasza drużyna niestety nic nie wygrała (śmiech). Od 2012 roku, gdy wróciłem na Podkarpacie, co roku jeżdżę jako członek kadry wojewódzkiej na MP.

Paulina Chmiel: Jak wyglądały zawody, jakie konkurencje rozegrano i z jakim rezultatem je zakończyliście?

Paweł Ruszel: Zawody trwały dwa dni. W pierwszy dzień rozegrano dwie konkurencje indywidualne, w których startowało po 8 zawodników z każdej drużyny. Pierwszą z nich było wspinanie na 3 piętro wspinalni przy użyciu drabiny hakowej - tutaj zajęliśmy drużynowo 9 miejsce, drugą pożarniczy tor przeszkód 100m z przeszkodami i tu poszło nam super - po raz pierwszy Podkarpacie zajęło 3 miejsce i zdobyliśmy brązowe medale. Drugiego dnia odbyły się konkurencję drużynowe. W sztafecie pożarniczej zajęliśmy 8 miejsce, a w ćwiczeniach bojowych 1, pobijając tym samym zeszłoroczny rekord. Osiągnięciem jest również 4 miejsce w klasyfikacji generalnej, gdyż Podkarpacie takiego miejsca jeszcze nie zajęło.

Paulina Chmiel: Ile drużyn brało udział w Mistrzostwach?

Paweł Ruszel: 16 drużyn wojewódzkich i 4 szkoły pożarnicze: Warszawa, Kraków, Częstochowa oraz Poznań.

Paulina Chmiel: Jak to się w ogóle stało, że jest Pan strażakiem?

Paweł Ruszel: Długa i piekielnie ciekawa historia (śmiech). W wielkim skrócie: robiłem Ratownika Medycznego w Rzeszowie na ul. Warzywnej. Podczas jednych z zajęć mieliśmy praktyki w straży pożarnej. Wtedy narodziło mi się w głowie marzenie żeby zostać zawodowym strażakiem. Nie dopuszczałem innej możliwości. Postanowiłem, że muszę dostać się do jakiejś szkoły pożarniczej. Wybrałem Kraków, bo był najbliżej. Uczyłem się, ćwiczyłem, biegałem. Jak już nie miałem siły, to robiłem sobie kilka minut przerwy i znowu: uczyłem się, ćwiczyłem, biegałem.

Paulina Chmiel: Czyli nie było to marzenie z dzieciństwa?

Paweł Ruszel: Nie. W dzieciństwie wcale nie marzyłem o byciu strażakiem. Stało się to dopiero w wieku 20 lat.

Paulina Chmiel: Kilka słów o sobie, gdzie Pan pracuje, jakie szkoły musiał Pan skończyć, aby wykonywać swój zawód?

Paweł Ruszel: Pracuję w KP PSP w Strzyżowie na podziale bojowym w stopniu młodszego kapitana na stanowisku starszy ratownik. Jako pierwszą ukończyłem Szkołę Aspirantów PSP w Krakowie. Tam byłem zamknięty jak w wojsku przez 2 lata. Później podjąłem pracę w Strzyżowie i od razy rozpocząłem naukę w Warszawie w Szkole Głównej Służby Pożarniczej. Skończyłem ją i uzyskałem stopień mł. kpt. oraz wykształcenie inżyniera pożarnictwa. Teraz kończę I rok magisterki na WSIiZ w Rzeszowie na kierunku dziennikarstwo. Mam nadzieje, że przyda mi się to do rozwinięcia mojej firmy.

Paulina Chmiel: Co lubi Pan w swojej pracy, a czego nie?

Paweł Ruszel: Lubię moment, w którym mogę komuś pomóc. Uwielbiam, wygrywać zawody. Lubię współpracować z kolegami podczas ćwiczeń oraz działań ratowniczych. To, czego nie lubię wolę pozostawić dla siebie, aby nie denerwować przełożonych (śmiech).

Paulina Chmiel: Akcja, której nigdy Pan nie zapomni?

Paweł Ruszel: Mam kilka takich akcji. Tych tragicznych nie lubię rozpamiętywać, za to lubię mówić o pożarze mieszkania w Krakowie, gdy byłem jeszcze początkującym strażakiem. W zadymionym mieszkaniu musiałem poruszać się na czworaka, prawie nic nie widziałem. W końcu po kilku minutach poszukiwań znalazłem go. Szybko wziąłem go na ręce i wyniosłem na zewnątrz. Tak właśnie uratowałem z pożaru pierwszego kota (uśmiech).

Paulina Chmiel: Dziękuję za rozmowę i życzę więcej takich akcji ze szczęśliwym zakończeniem.

Paweł Ruszel: Również dziękuję.